Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

4 Haziran 2008 Çarşamba

içimden çıkanlar..

bugün ne yaptım?ne mi yapıyorum hala?tool,a perfect circle dinleyip kum torbasını yumrukluyorum,tekmeliyorum..içimdeki tüm siniri,nefreti,şiddeti kum torbasına kusuyorum..kum torbasını o diye hayal ediyorum..o kim mi?şuan kalbimin meşguliyeti..
aslında yumruk yemeği hakeden bir durum söz konusu değil ama yumruklamak istiyorum..
çünkü ona kalbimi,sevgimi veremiyorum..tüm kapıları kapalı gibi bana karşı..bir temas yetmez,çok temas lazım..
sonra ardından tüm erkekler geliyor aklıma..sevginin değerini bilmeyen,iki bacak arasında koşuşturanlar..aslında sefilliklerinden allah vurmuş onlara bir de ben vurmamalıyım..ama midemi bulandırıyorlar..nedir bu iki bacak arası tutkusu?daha bir sinirlenip,hıncımı alamayıp kollarımı hissetmeyene kadar vuruyorum,,bileğim burkuluyor ama vurmaya devam diyorum..alamıyorum hızımı..we aklıma tacizci sapıklar geliyor..küçük çocukları taciz eden,kadınlara sokakta,sıkıştırabildikleri her yerde rahatsız eden,tecavüz eden,döven,öldürenler geliyor..deliriyorum..daha hızlı daha hızlı vuruyorum..sanki kum torbası olanların suratları ve ben öldürene kadar yumrukluyorum bu pislikleri..allahın belaları..hepsini yok etmek istiyorum..tekme üstüne tekme geçiriyorum..kum torbası ne olduğunu anlayamıyor..zavallım hala sallanıyor..erkek egemen bir dünyada olduğuma sinirlenip daha da vuruyorum.. erkeklerin aptallıklarından,zayıflıklarından güç gösterisi yapmalarına dellenip torbayı patlatmak istercesine vuruyorum..
nefes nefese kalıyorum ama o pis insanların hepsini benzetmiş bir şekilde oturuyorum yatağa..evet ellerim kıpkırmızı ve kollarım tutmuyor..keşke hayat daha adil olsaydı..kimse ağlamasaydı..