Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

27 Nisan 2008 Pazar

nedir bu sıkıntı,içimi boğan yalnızlık...beklenilen ama gelmeyen çareler..nerdesin,derdime deva olcak sen?nerdeyiz?kalbim de büyük ağrılar,sebebini bulamadığım çarpıntılar..yalnızlıktan mı,sensizlikten mi?mutsuzluktan mı?ne istediğimi bilememekten mi?boğulur gibiyim..herşey tıkandı..kalbim paslanmaya başladı..içim karardı..tüm felaketler tepemde..çıtılar üstüme..tepinsinler tepinebildikleri kadar..varsın canıma okusunlar..ne kaldıki elimde ruhsuz bir bedenden başka..onu da yok etsinler..zaten yokum ki..
tükenmişim,tüketmişim..
aşk bir masaldı,hep dinlediğim..ve artık masallar suyunu çekti..zamana yenildi..kaybetti herşey büyüsünü..söleyin var mı hala masallara inanan?bir şeylere inanmazsak,varlığını sürdürür mü?kaldı mı eski değerler?leşleşmedi mi insanoğlu..
bokunu çıkarmadık mı herşeyin..hunharca harcayıp güzel olan herşeyi,kalmadık mı kanalizasyon çukurlarında..üstümüzede kapatmadılar mı kapıyı...öylesine benciliz ki tek düşündüğümüz menfaatimiz..sonra da iyi bir şeyler bekleriz..yapar eder memnuniyetsizce söyleniriz..insanız biz doğamız sömürmek..elimize geçen her güzel şeyi sömürüp,kalırız karanlıklarda..sonra bekleriz aydınlık nerde diye..karanlığımıza sebep yine kendimizken,hep şuçlarız suçsuzları..biz buyuz,insanız,doğamız bu sadece tüketmek...

22 Nisan 2008 Salı

vahh vahh

canım yazmak istiyor ama aklıma hiç birşey gelmiyor yazacak..oysa o kadar çok malzeme var ki şu hayatta..en basiti otursan bir cafeye,başlayan etrafı izlemeye..neler görürsün, ne ayrıntılar yakalarsın..görmeyi biliyorsan elbet..
bu sıralar göremiyorum hiç birşeyi,duyamıyorum..zaman kilitlendi,herşey anlamsızlaştı..bir hastalığa yakalandım belkide..yapıştı paçalarıma..kuduz köpek gibi saldırır durur her saniye..üzer seni,mutsuzluktur etkilerinden biri...bir diğeriyse yalnızlığa itmesidir..üçüncüye gelince o da sessizleştirir..seni sıkıcı biri yapar..o neşeli,canlı,konuşmayı,arkadaşlarıyla gezmeyi seven uçuşböceğini,
evinde yatakta yatıp sadece kitap okuyup,film izlemeyi tercih ettiren bir insana çevirir..asosyalleşirsin..herşeyden sıkılırsın..sadece ilacını bulmak istersin..her zaman bulunmaz o ilaç,çok değerlidir..karşılığında dünyaları vermen gerekebilir..çok illet bir hastalıktır kendileri..düşmanıma bile vermesin tanrı..aşktır bu hastalığın adı..hele birde platonikse öldür adamı..
öldüm,bittim..
yokum..