nedir bu sıkıntı,içimi boğan yalnızlık...beklenilen ama gelmeyen çareler..nerdesin,derdime deva olcak sen?nerdeyiz?kalbim de büyük ağrılar,sebebini bulamadığım çarpıntılar..yalnızlıktan mı,sensizlikten mi?mutsuzluktan mı?ne istediğimi bilememekten mi?boğulur gibiyim..herşey tıkandı..kalbim paslanmaya başladı..içim karardı..tüm felaketler tepemde..çıtılar üstüme..tepinsinler tepinebildikleri kadar..varsın canıma okusunlar..ne kaldıki elimde ruhsuz bir bedenden başka..onu da yok etsinler..zaten yokum ki..
tükenmişim,tüketmişim..
aşk bir masaldı,hep dinlediğim..ve artık masallar suyunu çekti..zamana yenildi..kaybetti herşey büyüsünü..söleyin var mı hala masallara inanan?bir şeylere inanmazsak,varlığını sürdürür mü?kaldı mı eski değerler?leşleşmedi mi insanoğlu..
bokunu çıkarmadık mı herşeyin..hunharca harcayıp güzel olan herşeyi,kalmadık mı kanalizasyon çukurlarında..üstümüzede kapatmadılar mı kapıyı...öylesine benciliz ki tek düşündüğümüz menfaatimiz..sonra da iyi bir şeyler bekleriz..yapar eder memnuniyetsizce söyleniriz..insanız biz doğamız sömürmek..elimize geçen her güzel şeyi sömürüp,kalırız karanlıklarda..sonra bekleriz aydınlık nerde diye..karanlığımıza sebep yine kendimizken,hep şuçlarız suçsuzları..biz buyuz,insanız,doğamız bu sadece tüketmek...