vahh vahh

canım yazmak istiyor ama aklıma hiç birşey gelmiyor yazacak..oysa o kadar çok malzeme var ki şu hayatta..en basiti otursan bir cafeye,başlayan etrafı izlemeye..neler görürsün, ne ayrıntılar yakalarsın..görmeyi biliyorsan elbet..
bu sıralar göremiyorum hiç birşeyi,duyamıyorum..zaman kilitlendi,herşey anlamsızlaştı..bir hastalığa yakalandım belkide..yapıştı paçalarıma..kuduz köpek gibi saldırır durur her saniye..üzer seni,mutsuzluktur etkilerinden biri...bir diğeriyse yalnızlığa itmesidir..üçüncüye gelince o da sessizleştirir..seni sıkıcı biri yapar..o neşeli,canlı,konuşmayı,arkadaşlarıyla gezmeyi seven uçuşböceğini,
evinde yatakta yatıp sadece kitap okuyup,film izlemeyi tercih ettiren bir insana çevirir..asosyalleşirsin..herşeyden sıkılırsın..sadece ilacını bulmak istersin..her zaman bulunmaz o ilaç,çok değerlidir..karşılığında dünyaları vermen gerekebilir..çok illet bir hastalıktır kendileri..düşmanıma bile vermesin tanrı..aşktır bu hastalığın adı..hele birde platonikse öldür adamı..
öldüm,bittim..
yokum..