Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

22 Ekim 2008 Çarşamba

Pelout'a

nerden başlasam,nasıl anlatsam ki?! anlamıosun,anlamıcaksın..
kaybetme korkusu..bir tek sana mı aittir sanırsın ki?hepimizin acıları var;kırgınlıklar,kaybettikleri..bende sewdiğim bazı insanları kaybettim..kimi uzak diyarlarda,kimiyse yakında ama bir o kadar da uzakta..evet acıdı,hem de çok acıdı..ama gömdüm içime..gömmeliydim çünkü..yoksa beni gömeceklerdi.. acılarla,kayıplarla büyüyoruz yaşamak bu demek belki de..ama kaybettiklerimizin yanında,bir de hep var olanlar ve yeni kazanacaklarımız var..ve bence sırf bunlar için de olsa yaşamaya değer..her yeni gün belki birşey kaybediyorsun..
ama her yeni günde bir şeyler de kazanıyorsun..
ben polyanacılık oynacak bir insan değilim ama düşün ki,her sabah uyandığında güneş gözlerine giriyor..çünkü gözlerin onu görüyor..gece uyurken zorlansanda,sabah kalkıyorsun ve işe gidiyorsun.. çünkü ayakların var,yürüyebiliyorsun.. kalkabiliyorsun çünkü sağlıklısın..bazı günler para olmuyor ama sen yine de dışarıda,arkadaşlarınla olabiliyorsun.. çünkü yalnız değilsin..bazen annen sinirini bozuyor,çok konuşuyor ama onu kaybetmekten korkuyorsun..çünkü ona sahipsin..
güneşi göremeyenler var..çünkü gözleri yok..saatlerce yürüyerek işe gitmek için, kıçını yırtanlar var..çünkü bunların ayakları yok..bazı insanların hiç dostu yok.. sahte insanlarla çevrili hayatları..bazıları yetimhanede doğuyorlar..onların ne anneleri,ne de babaları var..sen bunların hepsine sahipsin..herşey tam senin istediğin gibi olmaz,her istediğine sahip olamazsın..ama bence zaten çok güzel şeylere sahipsin...bırak yalan olan gitsin,sevmeyen çıksın hayatından..sen zaten fazlasıyla doğruya sahipsin..bunlarla mutlu olmayı bil..
hayat gerçekten mucizelerle dolu..seni öldürmeyen acı güçlendirir..bunu sakın unutma!!
tek yapman gereken mucizeleri kucaklamak.