koptu gitti;içimden..

burukluk,burktu yüreğimi...anlatmak isteyip,anlatamadıklarım sıktı boğazımı...şaibeliyim bir süredir...temizlenemedim gitti...ruhumu daraltıyor bu durumlar..içinde bulunduğum bataklığa elini uzatacak birini arıyorum..beni kurtaracak tüm yalan düşüncelerden...bekleyeyim mi;yoksa batayım mı iyice derinlere?!
var mı ki o kadar yüreklisi?yoksa bencillik midir insanoğlunun ilkesi..bu da sorulur mu?tanrı'nın elini beklesem daha kolay olur belki..ya da hayal etmeli sırtından çıkacak kanatları ve kendi başına halletmeli herşeyi..sen sen ol,kendine hakim ol.. sensin çünkü herşeye egemen..

kaos

çok yorgunum..çok eksiğim..içimdeki eksik duyguları nasıl tamamlayacağım,nasıl mutlu olacağım bilemiyorum..eksik sevgiler var içimde bir yerlerde..bazı zamanlar çok acıyorlar..bazı zamanlar kalbim çok yalnız,çok dertli..sevgiye muhtaç..kaçıp gitmek istiyorum çok uzaklara..kaçmak istiyorum sevgisine ihtiyacım olanlardan..bazı zamanlarsa kalbim nefret dolu..sevgisizliktir idolü!yalnız küçük bir kızdım ve hep yalnız kalarak yaşamayı öğrendim..arada,araya girdi oyuncaklar ama hamurdular,elimde kaldılar...büyüdüm;korkarımki,iki büklüm kaldı kalbim..öyleyse gitmeliyim..gerçek sevginin peşine düşmeliyim..ama bunu istememekteyim..eksik sevginin yarattığı dengesizlikle aynen yola devam etmekteyim..

bir pazar

tüm şehir beyaza bulandı;yeni doğmuş bebek gibi,tertemiz,masum..huzur kokan sokaklar..
yıllardır kendini bir yere ait hissedemeyen ben,bugün hissetti birkaç saatliğine..küçük bir kasabada,kar yağarken sokaklara,küçük bir lokantada yerken mamamı,seyrederken karı ve kiliseyi,ederken 3-5 tatlı muhabbeti;hissettim bir anda kendimi ait bir yerlere..oysaki küçük bir kasabada değil,taksim'in arka sokaklarında deep'teydim..sadece kendimi çok uzaklarda,küçük bir kasabada hissettim.ve uzaklarda olma duygusuyla,saatlerimi geçirdim huzurla..hayalini kurdum güzel şeylerin...yağan karın ve bulunduğum mekanın,ettiğim muhabbetin etkisiyle bambaşka göründü hayat bana!..

(-) SANA

bir adam tanıdım..
tanımaz olaydım!
onu görünce atan kalbime,
engel koyamadım..
sahte olduğunu anladım,
karakterini bulamadım..
zayıflığına acıdım.
tanrıya dua ettim..
onu unutmayı istedim,
ona da güç diledim..
ezikçe yaşamasındansa yok olmasını istedim..