belki.

bir şeyler var.. şuan elimde sadece viskim ve sigaram var.. ama içimde, tırmalar durur patiler en şiddetlisinden.. panter patileri.. en kalın tırnaklısı.. izleri kalıcı, ilk darbe fena halde kanatıcı.. belkide kan kaybından öldürür.. belki belki belkiler.. hayatımdakiler hep bunlar..
kızgınımda.. acım kızgınlaştırıyor belki daha fazla.. ama konuşacak gücüm yok, kan kaybım çok.. içimde konuşup duruyor bir sürü ben, hatta bazı bazı bir kaç tane sen... sen kimsin? bulabilseydim keşke kim olduğunu.. bildiğim tek şey acıtıyorsun..
ama viskim saolsun, arkaya bir yerlere gömülebiliyorsun...
uykularım çok dağınık, bende çok dağınık..kabuslarım çok çok.. beynim rüzgara salınmış bir uçurtma.. rüzgar durduğu anda yerde! demekki çok yorulmalı.. o rüzgar dinmemeli...
seni düşünüyorum gözlerim yarı kapalı...tamamen kapalı olsun isterdim ama korkuyorum bazen karanlıktan..bazen sensizlikten, bazen bensizlikten, bazende viskisizlikten..
sen yokken viski var, aslında o hep var.. yani sen hep yoksun?! öyle mi?
peki yineliyorum, sen kimsin? ve benden ne istiyorsun? ben kimim? kiminim? belkide sıcakta hissetmek istediğin o serin rüzgarım.. belki, yine belki.. hep belki...
bugün bu şehir çok sessiz, olanca ses kirliliği içinde sessiz..bu nasıl olur, bilemem.. belkide olmaz..
belkide ben bugün iyi değilim...

sevdim mi? hayır, sadece hoşlandım!

bugün ardından zilyar tane küfür ettim.. hayatımda duymadığım küfürlerdi, bilmediğim.. nereden çıktılar bende anlayamadım.. bana kattıkların, benden götürdüklerin sayesinde...
bugün bir karar verdim ve seni sildim hayatımdan.. benliğimden, olduğun diğer yerlerden.. artık olmamalıydın.. aslında sen hiç olmadın.. kendime bir hayal yarattım ve ister istemez kabusla bitirdim bu hayali..
acıtıyor biraz.. ama çok değil biraz-cık.. kağıt kesiği gibi acısı.. görünürde birşey yok ama her harekette çok acıtan, bir yara..o da geçicek elbet, hep geçti, hep geçecek.. en büyük marifetimi konuşturacağım burda; seni unutacağım.. ben hep unutmayı seçtim.. hem kaçtım, hem seçtim..
zaten sende doğru değildin..
okuduğum bir kitap vardı, her bitişte kitabın adını tekrarlamaktaydım;" zaten seni hiç sevmedim ki, sadece biraz hoşlandım"! artık sende herkes gibisin bende.. unutulansın..
güzel olabilirdi, belki.. bilemezdik.. bilemeyeceğizde.. sen artık unutulacak olansın...
sana güzel bir veda çekiyorum.. bak kıymetini bil(!) herkese veda çekmem.. sadece giderim..
ve şimdi sende gidiyorum...