beyin, kalp çok dolu. yükü çok ağır. hayalkırıklıkları pek bir ağır.. her nereye taşınırsan taşın hep seninle, günden güne daha da ağır bir biçimde.. bir liman olsada bırakabilsen orda tüm ağırlığı.. ama onlar bırakmazlar seni. yapışmış yüklerindir kendileri.. herkes terk eder, yüklerin terk etmez..
ölümede gelirler mi, ordada seninlemi olurlar?! yoksa; beynin, kalbin, bir bebeğin ki kadar temiz mi olurlar?!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder