şimdi sen sustun ya, ben birşey anlamadım.
otobanda, patlak lastikle bir başına kalan bir kadınım şimdi. ne yapacağını bilemez, gibi gözükür ama her zaman ne yapacağını bilir. bilmiyormuş gibi görünürkende bilir.

şimdi sen gittin ya, gittin işte. o kadar. dahası yok. gitsende bir, kalsan da bir kafasındayım. giden varsa, gelende vardır. ya vardır, ya yoktur işte.

şimdi sen bön bön bakıyorsun ya, bir değişiklik görmüyorum. sen hep bön bön bakardın. farketmez aslında, ben seni öyle sevmiştim.

şimdi sen, sensin. ben, benim. ne sen,ben olabilirsin, ne ben, sen olabilirim. olmak ister miyim? yok istemem. ben, benken gayet iyi. sen, senken iyi mi, işte bunu bilmiyorum. gerçek şu ki bilmek istemiyorum. çünkü artık seni sevmiyorum.

zaten ben kimseyi sevemiyorum. ben, beni seviyorum, ben, benim bu hallerimi seviyorum. ben, benim her gün değişen, birbirine bağlı kalmayan, umursamaz duygularımı seviyorum; benden başka. buyum işte, bu kadarım.

ya şimdi,sen şimdi ne kadarsın? işte, o kadarsın!