daha daha

içimden ne olur gitme diye haykırdım..dış sesim sessizliğe büründü..acıdı,gerçekten çok acıdı..ama sustum..içimdeki haykırışlar artıkça,ben daha da sessizleştim..gömdüm içime..birikti gözyaşlarım çokça..korkarım, çağlayana dönüşmesinden..bu derin sessizliğim beni günden güne eritsede ben yinede susmayı tercih edeceğim..acımı,seni bastıracağım kalbime..sıkıntım artacak belkide..
günden güne daha da büyüyecek..belki bundan sonra hayatımda dahalar olacak sadece..ama ben yinede susmaya devam edeceğim..içimdeki haykırışları bir ben duyabileceğim..seni,aşkımı,özlemimi yenmek için savaşacağım..zamana yenilerek acılar dinicek,yaralar sarılıcak ama unutulmayacak bu kalp ağrısı..
bazen kafamı duvarlara vurmak istiyorum ya da kalbimi çıkarıp atmak..ama yapamıyorum..seni bedenim unutmaya yüz tutsada, kalbim unutamayacak gibi..zamanla başka kalp ağrılarım olacak..çünkü yaşamaya devam edeceğim sensizce..ama sen içimde bir nokta olarak kalacaksın!ya da ünlem..üç noktaya dönüşemeyecek bir aşksın..noktayı koyduk birbirimize..
ama dediğini hatırlayacağım..sevgi illaki sahip olmak değil ona..uzaktan da olsa,sevmeye devam etmek delice...
!!!