oturmuş sahilde sakince kahvemi yudumluyordum, sevgili kitabım eşliğinde. dediğim gibi sakince. sakindik hep beraber. sonra birden bir gürültü başladı, hep birden başlar zaten her şey. neyse, ambulans sesi tüm Moda'yı çılgınca doldurdu, ardından bizim mahallenin şişman köpeği, ürkütücü bir şekilde uuulamaya başladı. içimi bir ürperti sardı, köpecik hiç durmadan uuluyordu, bir yandan da ambulans sesi...
o an anlamıştım kötü bir şeyler olacağını, anlamamak ne mümkün değil mi? kalktım yerimden, hızlı adımlarla eve ilerledim. her ne olacaksa, ben evdeyken olmalıydı...
bir anda sessizlik hakim oldu Moda ya anladım başlamıştı. eve vardım, merdivenleri hızlı adımlarla çıktım ve odama girdim ve sürgüyü çektim. hazırlanmalıydım...
( arkası istediğimde)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder