Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

13 Mart 2010 Cumartesi

cehennem.

deliriyorum evet deliriyorum..kendi kendime konuşuyorum..bunu sıklaştırdım iyice.. boğulmak üzereyim,nefesimi kesiyor..kesiyorlar..tüm sıkıntılar..kaç elleri var göremiyorum,gözlerim dönüyor..elleri boğazımda..acıyor..
nefesim tükendi.deliriyorum.sus,beynim sus!dur!
acıyor,çok acıyor bir yerlerim.nerelerim? bulamıyorum..başım dönüyor..her yer dönüyor.. kaç kişiydiler,kaç elleri vardı..ahh göremiyorum..gözlerim,başım dönüyor..tansiyonum düştü belkide..
göremiyorum..duyamıyorum..sadece uğultular var kulaklarımda..gidin gidin başımdan.. alın bedenimi,ruhumu gidin artık...boğuluyorum..
başım, çok arıyor.gövdemden koparıp atmak istiyorum.nefesimi unutun,kafamı kopartın.. öldürün beni..işkenceler bitsin..
gidin artık başımdan,alın canımı ama gidin..yoruldum,gidin.
korkmak mı?korkmuyorum ben..sadece sıkılıyorum.sıkıldım,çok sıkıldım..ne isterseniz alın, alın ve gidin başımdan..sadece yalnız bırakın beni ölü bedenimle..
kaç kişiydiler?kaç kişi olarak kıydılar?suçlu benim,evet benim..ben izin verdim..
karanlık bir odadayım ya da gözlerimi de aldılar..göremiyorum,adımlarını duyuyorum.. uğultular dışında,adımlarda eklendi kulaklarıma.ama gözlerim hala karanlıkta..
nefesim mi?zar zor alabiliyorum..bıraktılar,bir kerede bitirmek istemediler.bunlar işkenceciler.
pis zebaniler.yakama zımbalandılar.söküp atamıyorum,ellerimi bulamıyorum.hissedemez oldum, neredeler..?vücudum uyuşmuş,ilaç verdiler galiba..hareket edemiyorum,göremiyorum. karanlık bir zindana attılar beni..ah kaç kişiydiler,göremedim gitti,onlarda gitti..
yalnızım,yalnızlığa aidim..

Hiç yorum yok: