Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

8 Mart 2010 Pazartesi

def!

eskiden kalemi alırdık elimize,şimdi bilgisayar elimizin altında...bu gece çok yazasım geldi ama kelimelerim tıkanmış,belkide tükenmiş...ya da beklemeye aldım kendimi..ya da başlasam yazacaktım..nitekim başladım ama iyi bir şeyler çıkmayacak gibi...ve iyi şeyler çıkmadığında kendimi kötü hissediyorum...günah işlemişim gibi...
yazamamak bir günah gibi benim için...ve ben geçen sene çok günah işledim...çok kötülük yaptım, kendime...
o yüzden günah çıkarır gibi yazasım var her daim ama işte bazen kitleniyorsun... belki de başlasam yazmaya akacaktı herşey kendiliğinden ama işi riske bırakmamak gerekiyordu...
kendimi bildim bileli yazarım..kaçış yolum,terapim..arınma yöntemim... akıtırım içimden geçenleri günlük gibi,tanrıyla konuşma gibi..büyük bir rahatlama eylemi..eskiden konuşmak rahatlatırdı çokça ama artık kelimeler sessiz dökülmeyi seviyor...
artık sevdalarımı da anlatamıyorum sesli..yazıyorum sadece..tek kişilik kalıyorlar bu yüzden... tek kişilikte olsa bir sevdam var içimde..herkesin yaşayamadığı,mülkiyetçi olmayan..sadece sevgi!
bugün bir cümle takıldı bana; bence cehennem,sevememekten doğan acıdır. insanoğlu bu yüzden mi cehennemde boğulmakta yoksa? sevmeler unutuldu mu? sevilmeler? sevemez olduk birbirimizi,kendimizi...
yarış içinde koşmaktan,hayat mücadelesinden unuttuk mu yoksa sevmeleri?masalları sildik mi hafızamızdan?tamam hayatın bu karmaşasında masallarda yaşamak çok mantıklı değil ama sevdaları içimizde çürütürsek insanlık namına ne kalıcak? ot gibi mi yaşayacağız..?
eskiden gelecekten korkardım,şimdi tek korkum çürümüş bir ot olmak.. diğerleri gibi olmak ki o diğerleri yaşamıyor..bir ölüden farksızlar...ruhsuzlar..elimde kalan ruhumu kirletmek istemiyorum,onu tüketmek istemiyorum.
insan olduğumuzu unuttuk,makinalaştık,sezgisiz,sevgisiz,ruhsuz canlılar olduk...
herkes bir acı çektirme peşinde..gerçek sevgi değil bu..gerçek değil..yalan sevdalarla ağırlaştırıp yüreklerimizi çöküyoruz yere hızlıca...nerede herşeye rağmen sevgiler?
eğeri ve çünküsü sana kalsın,size kalsın..ben herşeye rağmen sevmeye meyili olanlardanım...
sahte sevgilerinizi alın ve gidin bilinmeyen diyarlara..orada boğulun, çürüyün..sizleri kurtaramam..denedim ama sizler ölmüşsünüz..ben daha baharımdayım..cennetimdeyim. siz cehennem mahkumlarısınız...
kendim gibileri ardıma takıp,ilerliyorum cennetimde..gidin,terk edin bu diyarları.. kirletmeyin cennetin insanlarını...

Hiç yorum yok: