Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

27 Mayıs 2010 Perşembe

.

acaba sorun bende miydi? özlem duygusunu yitirmemin sebebi bende mi? ya da insanların kendilerinden soğutmak için uğraşmalarının sonucu muydu? ben mi duygusuzlaşmıştım acaba? yoksa çok sevdiklerimden vazgeçebilmemin sebebi bencilliklerinde miydi?
ya da artık söylenen sevgi sözcüklerine inanmamamın sebebi benim artık kimseyi sevemememde mi, yoksa sevgi sözcüklerinin yalan olduğunun kanıtlarına sahip olmamda mıydı sebep?
etki tepkimiydi?ne verirsen onu alırsın mıydı?
artık sevemememin sebebi neydi? kimseyi istemememin sebebi? belki de çok sıkıldım sahte insanlardan,sahte ilgi ve sevgilerden..ya da ben gerçekten çok sevgisiz olmuştum.. kimseyi sevemiyorum..eski sevdiklerimide..
çocukları seviyorum sadece uzun zamandır.belki de hala saf oldukları için.ya da sen onlara kızsanda, bağırsanda sevgilerinden vazgeçmedikleri,kin tutmadıkları için.kirli, lekeli olmadıkları için..
çıkarcı olmadıkları için..
bu yaşta daha yeni öğrendiğim için güvenmemek gerektiğini,çok kızgınım kendime.
onlara değil sadece kendime...
çocukları seviyorum sadece,hala onlar gibi olduğum için kimbilir belkide...

Hiç yorum yok: