Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

15 Ocak 2017 Pazar

bitmeyen, cevapsız sorular ve ben.

Her gün biri ile tanışıyoruz, ayda birkaç kişi,  senede bir sürüsü ile. Kimi teğet geçiyor,  kimi delip geçiyor.  Bir çoğu bizi kandırıyor.  İnsanlar acıtmayı seviyor.  Ben anlamıyorum,  neden böyle yapıyorlar? ! Bir insanı kandırmak,  dugyularla oynamak, hangi dinde hangi inançta var? Sevgi bu kadar ucuz mu? Sevgiyi alet edip kullanmak,  insanlığın neresinde var?
Bu insanlar neden var?!
Her gün o kadar çok soruyla kalıyorumki,  kendimle başbaşa, karanlıkta,  duvara baka baka... biri çıksa cevap verse, cevapsız kalmaktan daha az deliririm vallahi...
İnsan olmaktan utanarak dalıyorum uykuya.  Bir gün uyansam ve hayvan olsam; düşünebilmeden kurtulsam, kendim gibileri bulsam...

Hiç yorum yok: