Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

28 Şubat 2010 Pazar

sessizliğin sesi...

eyy dünyalar güzeli uyku neredesin?yoksa sende mi gittin? hep gidilir değil mi? güzel şeyler hep gider mi?
uyusam uzunca uyusam ve gün gelse..o gün gelse..
ama o zaman yazamam ki,dökemem ki içimdekileri..
ama nasıl geçer ki..
her gün hüsranla,
her gün hasretle,
her gün çıldırtıcı içsel kargaşayla mı geçecek zaman çabuk?!
duyulur mu sesim? bağırsam sadece içimden?
sessizce bağırsam..
ben gelsem sana düşümde,
orda olur musun ki?
çalsam kapını 3 kere,
açar mısın ki?
ben susuyorum ama kelimelerim susmuyor..
duyuyor musun ki?

Hiç yorum yok: