küçük kedi

küçük kedi çok salaktı. küçük olduğundan değildi salaklığı. salaktı işte öyle yaratılmıştı. hem akıllı olup ne yapacaktı. sonuçta o bir kediydi. akıllı olsa bile ona salak denecekti, çünkü o bir kediydi. insanlar hayvanların aptal olduğunu düşünürler. düşünsünler çokta umurundaydı sanki. o oynasın, yesin, içsin, sevilsin ve sıcak bir köşede kıvrılsın istiyordu sadece. gerisi teferruattı onun için. acaba teferruat ne demekti diye düşündü bir an. sahibi, sahibi diyordu çünkü sahibi, sahibi olduğunu düşünüyordu. neyse, o kullanmıştı geçenlerde bu cümleyi, onun da hoşuna gitmişti. ay bugün için fazla iç sese sahipti, yeter dedi ve mama kabına doğru ilerledi. yemeğini yedi, suyunu içti, ardından yalandı. sonra gitti sahibine süründü, sevildi ve kaloriferin tepesine tünedi. işte dedi, hayat bundan ibaret. sonra dışarıya baktı, aydede de ona gülümsedi ve tatlı rüyalar görmek için gözlerini kapadı. bu işlemler sırasında da gırlamayı ihmal etmedi ama.