vurgunlara o kadar alışılmıştı ki, koymaz olmuştu bazı insanların kelimeleri.

çekip gitmek kolay olmuştu, her zaman kolaydı.

yaralayanlara elveda...

sevgili dostum(!) demişti, bencildim.

iyikide bencildim.

o zaman koyardı, dostun azından çıkan zehirler.

ama panzehir içimde, bencilliğimde saklıydı...

kimler gitmişti, el de giderdi...

herkes gider, gitmesi gereken biter.