Hakkımda

Fotoğrafım
Gülüyorum,ağlamamak için; aslında ağlamayıda beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya,sadece kafamın içinde gülebiliyorum, oradada kahkahalarım gözyaşlarımdan bile daha acı...

28 Ocak 2008 Pazartesi

nurdan tecimer...

bazen hayat mucizelerle sarar hayatını...hiç tanımadığın bir insanı görürsün bir yerlerde ve kaynar kanın...çok eskiden beri tanıyormuş gibi hissedersin..ve ardından bir bakarsın ki o kişi sana ulaşmıştır...başlarsın konuşmaya,dertleşmeye...çok uzaklardadır ve görmemişsindir ama yanında hissedersin onu..onla konuşmak sana iyi gelir..yalnız hissetmezsin kendini ve ruh ikizin olduğunu anlar, sevinirsin dünyada yalnız olmadığına...
hayatın getirdiklerini kucaklamak lazım;iyi ya da kötü...2side kazandırır sana..
enerjilerimiz buluştu ve çıktın karşıma...teşekkürler tüm mucizelere...

1 yorum:

erginsa dedi ki...

anlatılanlar ve yaşananlar pek yabancı gelmedi sanki bana :)
herkes için geçerli deil tabi bu tanımadan gormeden benim kanım kaynamaz asla....